Tengja við okkur

Dýravernd

Bikarveiði: Innflutningsbann

Hluti:

Útgefið

on

Við notum skráninguna þína til að veita efni á þann hátt sem þú hefur samþykkt og til að bæta skilning okkar á þér. Þú getur sagt upp áskrift hvenær sem er.

Á meðan ferðamannatímabilið er í fullum gangi, krefjast félagasamtök um velferð dýra um allan heim eftir bann við innflutningi veiðibikara. Sérstök athygli er lögð á ferðamenn frá Bandaríkjunum og ESB, sem eru helstu viðskiptavinir nútíma lyfjafræðinga.

Í sameiginlegri stefnuskrá tóku 137 náttúruverndar- og dýraverndarsamtök alls staðar að úr heiminum, þar á meðal 45 frjáls félagasamtök frá meginlandi Afríku, afstöðu gegn veiðum á titla og hvöttu þingmenn til að banna innflutning.

„Bikaaveiðar skera sig úr meðal verstu tegunda nýtingar á villtum dýrum og eru hvorki siðferðilegar né sjálfbærar. Í ljósi hinnar manngerðu kreppu um líffræðilegan fjölbreytileika á heimsvísu er óviðunandi að nýting dýralífs einfaldlega til að eignast veiðibikar sé enn leyfð og að enn megi flytja titla inn á löglegan hátt. Það er kominn tími til að ríkisstjórnir bindi enda á þessa skaðlegu vinnu,“ sagði Mona Schweizer, Ph.D., frá Pro Wildlife.

Tölfræðin bendir til gríðarlegrar viðvarandi kreppu á sviði dýraverndunar: frá 2014 til 2018 voru tæplega 125,000 bikarar af tegundum sem verndaðar eru samkvæmt CITES - samningnum um alþjóðleg viðskipti með tegundir í útrýmingarhættu - fluttir inn um allan heim, með viðskiptavinum Bandaríkjanna og ESB í fararbroddi í fetisismi, sem tryggir flæði þóknunar til dýralækna.

Sífellt efasemdir sem virðuleg og siðferðileg leið til skemmtunar, hafa bikarveiði slæm áhrif á lifun tegunda og grafa undan verndunarviðleitni. Bikarveiðimenn miða oft við sjaldgæfar og hættulegar tegundir eða dýr með glæsilega líkamlega eiginleika og fjarlægja einstaklinga sem eru nauðsynlegir fyrir æxlun og velferð dýrahópa. Með því að taka mark á slíkum dýrmætum dýrum, stuðla bikarveiðimenn, beint og óbeint, að stofnfækkun þeirra, trufla samfélagsgerð dýranna og draga úr seiglu. Bikarveiðiiðnaðurinn ýtir undir eftirspurn eftir hlutum og afurðum tegunda í útrýmingarhættu og hvetur og setur dráp þeirra í forgang með verðlaunakerfum og öðrum kynningum, sérstaklega fyrir sjaldgæfar og dýrmætar tegundir, sem teljast vistfræðilegur glæpur.

Óþarfi að bæta við að dráp á vernduðum og í útrýmingarhættu eru aðallega forréttindi erlendra veiðimanna, leifar nýlendutímans, en aðgangur að dýralífi og landi er oft takmarkaður fyrir heimamenn. Þessi réttindasvipting sveitarfélaga ásamt félagslegum áhrifum titlaveiða getur frekar kynt undir átökum manna og dýra frekar en að draga úr þeim. Þessi tiltekna þáttur versnar enn frekar af því að veiðar á titla hafa ekki skilað mikilvægum efnahagslegum ávinningi fyrir staðbundin samfélög, andstætt því sem haldið er fram í anddyri bikarveiðimanna. Reyndar, þar sem flestar veiðar eru stundaðar á einkajörðum og veiðigeirinn er þjakaður af landlægri spillingu, auðga tekjur af bikarveiði veiðifélögum, einkabúaeigendum og staðbundnum elítu, sem hlúa að útgáfu ýmissa veiðileyfa.

Fáðu

„Hjá Born Free höfum við lengi barist fyrir því að hætt verði að veiða bikar á siðferðilegum og siðferðilegum forsendum. Á þessum tímum kreppu fyrir dýralíf og líffræðilegan fjölbreytileika getur ekki verið rétt fyrir evrópska veiðimenn að geta borgað fyrir að drepa villt dýr sem eru í hættu, hvort sem er innan ESB eða erlendis, og senda titlana heim. Bikarveiðar valda gríðarlegum þjáningum dýra á meðan þær gera lítið sem ekkert fyrir verndun dýralífs eða sveitarfélaga.

Reyndar, í mörgum tilfellum fjarlægja bikarveiðimenn lykildýr frá viðkvæmum stofnum, sem skaðar félagslega og erfðafræðilega heilleika þeirra. Það er kominn tími til að stefnumótendur Evrópusambandsins hlusti á yfirgnæfandi meirihluta þegna sinna og ljúki bikarveiðum innan ESB og innflutningi verðlauna til frambúðar á meðan þeir leita annarra, skilvirkari leiða til að afla dýralífsverndar og þróunar byggðarlaga. Mark Jones, PhD, yfirmaður stefnumótunar hjá Born Free.

Bikarveiði hamlar ekki aðeins verndunarviðleitni og skapar lágmarks efnahagslegan ávinning, heldur vekur hún einnig áhyggjur af siðferði og velferð dýra. Að skjóta dýr sér til skemmtunar einfaldlega til að fá bikar sem stöðutákn er siðferðilega óafsakanlegt, virðir að vettugi innra gildi þeirra með því að minnka þau í vörur og setur verðmiða á dauðann sem endurspeglar þá upphæð sem erlendir veiðimenn eru tilbúnir að borga fyrir drápið. Þar að auki beita og hvetja veiðimenn oft veiðiaðferðir sem auka þjáningu dýrsins, svo sem að nota boga og örvar, trýnihlera, skammbyssur eða hunda sem elta dýr í marga klukkutíma til þreytu.

Joanna Swabe, PhD, yfirmaður opinberra mála hjá Humane Society International/Europe, sagði: „Efnahagslegur ávinningur - sem er í besta falli í lágmarki í titlaveiðiiðnaðinum - er engin afsökun fyrir því að leyfa ómannúðleg dráp á dýrum sér til skemmtunar eða til að bæta upp. vegna oft óafturkræfs líffræðilegs og vistfræðilegs tjóns sem það veldur vernduðum tegundum þegar aðrir, ábatasamari tekjustofnar eru tiltækir fyrir þróunar- og verndunarviðleitni. Sem stærstu innflytjendur veiðibikars í heiminum ber Bandaríkjunum og ESB siðferðilega skylda til að hætta að leggja sitt af mörkum til þessarar skaðlegu atvinnugreinar með innflutningi veiðibikara og koma á stefnumótun sem styður siðferðileg form erlendrar aðstoðar, ferðaþjónustu og iðnaðar.

Um allan heim eru borgararnir skýrt og mælskt andvígir titlaveiðum og innflutningi á líkamshlutum drepinna dýra og veiða þannig titla. Kannanir í Evrópusambandinu, Sviss og Bandaríkjunum staðfesta að á milli 75% og 96% svarenda eru andvígir bikarveiði sem slíkum og afleiddum starfsemi. Algjör meirihluti Evrópubúa stendur fyrir innflutningsbanni á titla.

Samkvæmt könnunum Í Suður-Afríku, sem er helsti útflytjandi Afríku á veiðibikarum af vernduðum tegundum, er meirihluti 64% aðspurðra óánægður með veiðar á titla. „Með siðlausri framkvæmd titlaveiða sem skaðar verndun tegunda og efnahag í áratugi er stefnubreyting löngu tímabær. Saman, með sameinðri rödd 137 frjálsra félagasamtaka víðsvegar að úr heiminum, skorum við á stjórnvöld að axla ábyrgð á verndun tegunda og líffræðilegrar fjölbreytni – og banna innflutning á veiðibikarum.“ Reineke Hameleers, forstjóri Eurogroup for Animals, sagði að lokum.

Deildu þessari grein:

EU Reporter birtir greinar frá ýmsum utanaðkomandi aðilum sem lýsa margvíslegum sjónarmiðum. Afstaðan sem tekin er í þessum greinum er ekki endilega afstaða EU Reporter.

Stefna