Tengja við okkur

fjölmiðla

Getum við treyst helstu fjölmiðlum, eða eru þeir að missa „syndalausa“ snertingu sína?

Hluti:

Útgefið

on

Heimsbarátta falsfrétta hefur komið á oddinn undanfarin ár. Samfélagsmiðlar, djúpfalsanir og fjölmargar leiðir til að gleypa upplýsingar auðvelda þetta enn frekar.

Hins vegar hefur jafnan alltaf verið til, ef svo má að orði komast, syndlaust – almennt lag fjölmiðla, gæta þess að athuga allar staðreyndir og birta aðeins staðfestar upplýsingar. Þeir hafa alltaf verið vígi heiðarlegrar og sannaðrar blaðamennsku, stoð sem bæði embættismenn og stórfyrirtæki gátu reitt sig á og horft til við greiningu á atburðum í heiminum. Helstu blaðamenn þeirra hafa starfað þar í marga áratugi og gæði efnis þeirra og blaðamennska hafa alltaf verið einstök.

Hins vegar vekja nokkur nýleg mál efasemdir um sama mikla staðreyndaskoðun. Aftur á móti er kannski önnur ástæða? Að vísu gera alþjóðleg átök fjölmiðlum erfiðara fyrir að sannreyna upplýsingar. Hins vegar gætu sumir hagsmunaaðilar nýtt sér þetta og dreift rangfærslum í viðskiptum sínum og öðrum tilgangi.

Augu allra beinast nú að sumum stórum bandarískum fjölmiðlum, sem hafa ekki verið að öllu leyti hlutlausir í kosningum, og nú vakna umræður um afleiðingarnar: hvernig munu þeir berjast á móti og endurhæfa sig?

En þetta er alþjóðlegt vandamál. Upplýsingastríðsstigið er því miður komið á það stig að meira að segja stórmeistarar leyfa sér að vera hlutdrægir. Í október sl Wall Street Journal hefur birt[1] grein þar sem greint var frá því að olíuráðherra Sádi-Arabíu hefði sagt að olíuverð gæti lækkað í 50 dollara ef meðlimir hópsins halda sig ekki við framleiðsluskerðingu. OPEC hafnaði hins vegar greininni mjög fljótt.

Eins og OPEC hefur gert bent á í Reuters [2], í skýrslu WSJ er vitnað í óþekkta fulltrúa olíuframleiðendahópsins sem sögðust hafa heyrt að ráðherrann, Abdulaziz bin Salman prins, hefði gefið viðvörunina á símafundi í síðustu viku. WSJ vitnaði í heimildirnar sem sögðu að hann hefði nefnt Írak og Kasakstan fyrir offramleiðslu. „Greinin sagði ranglega frá því að símafundur hafi átt sér stað þar sem orkumálaráðherra Sádi-Arabíu varaði OPEC+ aðildarríki við hugsanlega verðlækkun í 50 dollara á tunnu ef þeir myndu ekki standa við umsaminn framleiðsluskerðingu,“ bætti OPEC við í færslu á X.

Fáðu

OPEC lagði meira að segja áherslu á að enginn slíkur símafundur hafi átt sér stað í síðustu viku, né hefur nokkurt símtal eða myndfundur átt sér stað síðan OPEC+ fundurinn 5. sept.

Erfitt er að segja til um hvort um einföld mistök hafi verið að ræða þar sem heimildarmaður ritsins gaf rangar upplýsingar sem engin ástæða var til að treysta ekki eða hvort um vísvitandi rangfærslur markaðarins væri að ræða sem gæti leitt til verðsveiflna á olíu og hafa tilbúnar áhrif á núverandi stöðu markaðarins.

Fjölmiðlar hafa ekki gert neinar leiðréttingar eða viðbrögð við málinu eins og er.

Annað mál er nýlegt Útgáfa Financial Times[3] um áform rússneska orkusamsteypunnar Lukoil um að selja olíuhreinsunarstöð sína í Búlgaríu - stærstu eign sína á Balkanskaga - til Katar-bresks samsteypa, með vísan til bréfs sem Lukoil sendi 22. október til skrifstofu Vladimírs Pútín Rússlandsforseta.

Hins vegar, Litasco, dótturfyrirtæki Lukoil, tilkynnt strax[4] að ekki væri verið að semja um sölu á hreinsunarstöð í Búlgaríu – Neftochim – við Katar-breskt samsteypa.

„Fyrirtækið (Litasco) leggur áherslu á að ábendingar sem settar eru fram í þessum ritum séu ónákvæmar og villandi, einkum að engar viðræður séu haldnar við áðurnefnda Katar-breska hópinn og engin samskipti hafa verið við rússnesk stjórnvöld um málið. sagði Litasco. „Lukoil áskilur sér rétt til að vernda viðskiptalegt orðspor sitt gegn villandi framsetningum sem kunna að birtast í fjölmiðlum,“ bætti það við.

Í ljós kom að meintur höfundur bréfsins hafði ekki starfað innan fyrirtækisins síðan 2018, sem þýðir að FT, einn virtasti heimsfjölmiðillinn, byggði sögu sína á vafasömu skjali. Það er möguleiki að einhver hafi sent það til fjölmiðla og efnið hafi ekki verið athugað sem skyldi. Samkvæmt frétt FT reyndi höfundurinn ekki að hafa samband við Litasco til að fá athugasemd, rökrétt skref, sem grafi í rauninni undan valdheimildum ónefnds heimildarmanns sem gæti vel verið innherji með einhverja (skort á) þekkingu eða keppinautur. Hins vegar tók Financial Times síðar tillit til stöðu fyrirtækisins og breytti greininni til að vitna í þá.

Enn eitt tilvikið er þegar stór, virtur fjölmiðill birtir upplýsingar um sameiningu nokkurra stórra rússneskra fyrirtækja í eina samsteypu, hljómar eins og risastór saga, sem stenst líka staðreyndaprófið, eins og það kom í ljós. Strax eftir birtingu neituðu allir þátttakendur upplýsingum um samrunann og kölluðu þær falsfréttir og vangaveltur.

Svo virðist sem allir fjölmiðlar í nefndum málum hafi ekki óskað eftir staðfestingu til fréttaheimilda. En í öllum tilvikum hafa þeir vitnað í óþekkta einstaklinga eða óséð skjöl, sem er áhyggjuefni.

Spurningin er í raun miklu víðtækari. Hvað býr að baki slíkum mistökum í almennum útgáfum — einföld tilraun til að birta fréttir fljótt án þess að athuga það, eða gæti einhver verið á bak við slíkar sögur? Í sögunni höfðu ákveðnir hringir eða fólk áhrif á útgáfu til að koma fram upplýsingum sem þeir þurftu. Slík leynibarátta virðist hafa fjarað út, en sumar nýlegar greinar vekja okkur til umhugsunar um endurkomu hennar.

Þegar til dæmis í apríl Reuters[5] birtar upplýsingar um áform Elon Musk um að hætta við framleiðslu á lággjaldabíl vegna mikillar samkeppni frá kínverskum bílaframleiðendum og vitnaði í þrjár ónafngreindar heimildir og óséð bréfaskipti. Frumkvöðullinn svaraði á samfélagsmiðlinum X að „Reuters lýgur (AFNUR)."[6]. Slíkar yfirlýsingar geta haft áhrif á hlutabréf félagsins og ef þetta mál rætist ekki þá má gera ráð fyrir að um sérstakt hagsmunamál hafi verið að ræða af hálfu keppinauta.

Slík mál skaða orðspor fjölmiðla og ef þau gerast oftar getur traustið lækkað. Við myndum ekki vilja sjá þetta, enda ættu tískusmiðir á sviði faglegrar blaðamennsku að tryggja umfram allt gæði, þannig að þegar við lesum grein ættum við örugglega að vita að þetta er staðreynd.


[1] https://www.wsj.com/business/energy-oil/saudi-minister-warns-of-50-oil-as-opec-members-flout-production-curbs-216dc070

[2] https://www.reuters.com/markets/commodities/opec-rebuts-wsj-article-saudi-saying-oil-prices-could-drop-50-2024-10-02/

[3] https://www.ft.com/content/b77822f6-e2a7-420a-bb23-43a8d21548f2

[4] https://www.euractiv.com/section/politics/news/lukoil-denies-sale-of-neftochim-in-bulgaria-to-qatari-british-consortium/

[5] https://www.reuters.com/business/autos-transportation/tesla-scraps-low-cost-car-plans-amid-fierce-chinese-ev-competition-2024-04-05/

[6] https://twitter.com/elonmusk/status/1776272471324606778

Mynd frá Pétur Lawrence on Unsplash

Deildu þessari grein:

EU Reporter birtir greinar frá ýmsum utanaðkomandi aðilum sem lýsa margvíslegum sjónarmiðum. Afstaðan sem tekin er í þessum greinum er ekki endilega afstaða EU Reporter.

Stefna